Na een mooie dag en lekker gegeten te hebben in Vaals besluiten we nog een stukje bij de geul langs te wandelen omdat de dagen die zouden komen erg warm zouden worden. We wilden graag een stukje van de geul bekijken. Dus we hebben de auto gestart en zijn richting Epen gereden. Ook de weg er naar toe was al mooi. Daar zijn we uitgestapt bij een Cafe en vlakbij de Volmolen. We zijn de weg overgestoken ne hebben een mooi stuk bij de geul langs gewandeld. Je kan er helemaal rond wandelen waardoor je op de terug weg bij de weg langs loopt. Maar er was een ongeluk gebeurd en we hoorden veel ambulances en politie rijden dus we hebben besloten om echt tussen de landerijen en de geul te blijven wandelen.

Hieronder wat historische weetjes. 

Het geuldal

Een slingerende rivier tussen hagen en hooilanden, houtwallen en hellingbossen, holle wegen en hoogstamboomgaarden. Het Geuldal verveelt geen moment. Een heerlijk heuvelland om doorheen te dwalen. Door de hoogteverschillen, zuidelijke ligging en kalkrijke bodem komen er veel dieren en planten voor die je nergens anders in Nederland vindt. Het zinkviooltje bijvoorbeeld, maar ook de geelbuikvuurpad, hazelmuis en wilde kat.

De Volmolen bij Epen

Het bekendste gebouw in het Geuldal is waarschijnlijk de Volmolen bij Epen. De molen was een onderdeel van de Vaalser lakenindustrie. Door de ligging van de molen aan de Geul was er veel water beschikbaar om te kunnen vollen, het vervilten van wol. Zo’n grote hoeveelheid water was er niet in de omgeving van Vaals. Vollen verbetert de kwaliteit van geweven wollen stof. De stof wordt in grote eiken kuipen gelegd, die zijn gevuld met een mengsel van volaarde (een soort klei), lijnzaadolie, ranzige boter, urine en water. Stampers, aangedreven door de waterkracht van de Geul, drukken de stof plat. Veertien uur later zijn de wollen lakens viltig, ruwer en sterker geworden.

De geur aan de Geul

De voor het vollen benodigde urine en ranzige boter loosde men na gebruik in de Geul. Niet vreemd dus, dat de Volmolen buiten de dorpskern van Epen is gebouwd!

Graanmolen

In 1872 is de Volmolen omgebouwd tot graanmolen. Het graan dat er vandaag de dag door vrijwillige molenaars gemalen wordt, komt van natuurakkers en gaat naar een biologische veehouderij.

Tijdens de wandeling kabbelt het riviertje naast ons rustig verder. We zien wat vogels en een buizerd cirkelen boven de velden.

Er volgen nu wat foto's