Deze wandeling hebben wij gemaakt in het vroege voorjaar. Koud maar wel een natuurhistorische wandeling. 

Het gebied is ontstaan in de tijd van turfsteken.  deze wandeling laat je dt een beetje zien. Ook laat het zien dat er nu riet wrodt gesneden voor rietendaken.  Eerst volgt er wat uitleg hoe het gebied is veranderd.

Het gebied is erg veranderd in de tijd dat men ontdekte dat turf prima gebruikt kon worden als brandstof. Het veen wat zich in duizenden jaren heeft gevormd is in 300 jaar compleet afgebroken.  De veen arbeiders groeven kanalen om bij het veen te komen. Deze kanalen met land er tussen zijn goed te zien ook nu. Op het land er tussen werd het  veen of turf te drogen gelegd.  Die smalle stroken land, de leg akkers werden ribben genoemd.

Het is nu een laagveenmoeras, waarbij de inwoners altijd met het water moeten leven. De watermolens zorgen voor de waterhuishouding in het gebied.

Overal staan molentjes om het waterpeil te beheren. Vroeger waren dat vooral de houten spinnekopmolens, maar die zijn bijna allemaal verdwenen.
De poldermolen de wicherin Kalenberg is de enige spinnekopmolen in Overijssel. Vroeger diende die om het waterpeil in de Boonspolder op peil te houden. Tegenwoordig vervult de molen nog steeds een belangrijke rol in de waterhuishouding van dit gebied. De molen is in 1943 afgebroken en in 1982 herbouwd. Tijdens excursies laat de molenaar zien hoe de molen werkt. 

De polders zijn tegenwoordig begroeid met riet en de rietsnijders zorgen ervoor dat het landschap open blijft. Als het riet niet gemaaid wordt ontstaat er uieindelijk een bos met wilgen. Ook wordt er soms wat turf gestoken om het gebied open te houden. 

Het gebied is nu een verzameling van rietlanden, slootjes en mooie open meertjes. Waarin de otter die uitgezet is in 2002 het uitstekend doet.

Het is een wandeling van 3 km. En ademt historie.